جمعه ۲۷ فروردين ۹۵
خانوووووووم....شــماره بدم؟؟؟؟؟؟
خانوم خوشگِله برسونمت؟؟؟؟؟؟؟
خوشگله چن لحظه از وقتتو به مــــا میدی؟؟؟؟؟؟
اینها جملاتی بود که دخترک در طول مســیر خوابگاه تا دانشگاه می شنید!
بیچــاره اصـلا" اهل این حرفـــــها نبود...این قضیه به شدت آزارش می داد
تا جایی که چند بار تصـــمیم گرفت بی خیــال درس و مــدرک شود و
به محـــل زندگیش بازگردد.
روزی به امامزاده ی نزدیک دانشگاه رفت...
شـاید می خواست گله کند از وضعیت آن شهر لعنتی....!
دخترک وارد حیاط امامزاده شد...خسته... انگار فقط آمده بود گریه کند...
دردش گفتنی نبود....!!!!
رفت و از روی آویز چادری برداشت و سر کرد...وارد حرم شدو کنار ضریح
نشست.زیر لب چیزی می گفت انگار!!! خدایا کمکم کن...
چند ساعت بعد،دختر که کنار ضریح خوابیده بود با صدای زنی بیدار شد...
خانوم!خانوم! پاشو سر راه نشستی! مردم می خوان زیارت کنن!!!
دخترک سراسیمه بلند شد و یادش افتاد که باید قبل از ساعت ۸ خود را
به خوابگاه برساند...به سرعت از آنجا خارج شد...وارد شــــهر شد...
امــــا...اما انگار چیزی شده بود...دیگر کسی او را بد نگاه نمی کرد..!
انگار محترم شده بود... نگاه هوس آلودی تعـقــیبش نمی کرد!
احساس امنیت کرد...با خود گفت:مگه میشه انقد زود دعام مستجاب
شده باشه!!!! فکر کرد شاید اشتباه می کند!!! اما اینطور نبود!
یک لحظه به خود آمد...
دید چـــادر امامــزاده را سر جایش نگذاشته و سرشه ...
خانوم خوشگِله برسونمت؟؟؟؟؟؟؟
خوشگله چن لحظه از وقتتو به مــــا میدی؟؟؟؟؟؟
اینها جملاتی بود که دخترک در طول مســیر خوابگاه تا دانشگاه می شنید!
بیچــاره اصـلا" اهل این حرفـــــها نبود...این قضیه به شدت آزارش می داد
تا جایی که چند بار تصـــمیم گرفت بی خیــال درس و مــدرک شود و
به محـــل زندگیش بازگردد.
روزی به امامزاده ی نزدیک دانشگاه رفت...
شـاید می خواست گله کند از وضعیت آن شهر لعنتی....!
دخترک وارد حیاط امامزاده شد...خسته... انگار فقط آمده بود گریه کند...
دردش گفتنی نبود....!!!!
رفت و از روی آویز چادری برداشت و سر کرد...وارد حرم شدو کنار ضریح
نشست.زیر لب چیزی می گفت انگار!!! خدایا کمکم کن...
چند ساعت بعد،دختر که کنار ضریح خوابیده بود با صدای زنی بیدار شد...
خانوم!خانوم! پاشو سر راه نشستی! مردم می خوان زیارت کنن!!!
دخترک سراسیمه بلند شد و یادش افتاد که باید قبل از ساعت ۸ خود را
به خوابگاه برساند...به سرعت از آنجا خارج شد...وارد شــــهر شد...
امــــا...اما انگار چیزی شده بود...دیگر کسی او را بد نگاه نمی کرد..!
انگار محترم شده بود... نگاه هوس آلودی تعـقــیبش نمی کرد!
احساس امنیت کرد...با خود گفت:مگه میشه انقد زود دعام مستجاب
شده باشه!!!! فکر کرد شاید اشتباه می کند!!! اما اینطور نبود!
یک لحظه به خود آمد...
دید چـــادر امامــزاده را سر جایش نگذاشته و سرشه ...
ناگهان همه چیز را فهمید...
به افتخار همه ی دخترا ی سنگین 
{ ωـلامتے בـפֿـتراااااااااااااا } 
میگלּ בـפֿـترا ایלּ رפּـزا اصלּ بـہ پـωـرا اعتماـב نـבارن.
میگלּ בـפֿـتراے امرפּـز همـہ عصبے פּ بـבاـפֿـلاـᓆ شـבن. 
میگלּ בـפֿـترا בیگ مث ᓆـبلنا פـال פּ פــפּـصلـہ نـבارלּ
.میگלּ בـפֿـترا בیگـہ اـפــωـاـωـاتے نمیشن. 
یڪًـے میگـᓅـت בـפֿـترҐ בـפֿـتراے ᓆــבیم......
رᓅـیـᓆـҐ میگـᓅـت בـפֿـتراے امرפּـزے همش بلـבלּ آرایش 
ωـڪًــפּـت ڪًـرבҐ בهنҐ باز نشـב 
یـہ בـפֿـتر غمشـפּ پشتـہ آرایش پنهـפּـלּ میڪًـنـہ
.نشـב بگҐ בـפֿـتراے امرפּـز בاغـפּـنלּ چـפּـלּ בنیاے امرפּـز اـפּـنا رפּ בاغـפּـלּ ڪًـرבـہ
.یاـבҐ رᓅ ڪً بگҐ اگ בـפֿـتراے ᓆــבیҐ פֿــפּـب بـפּــבלּ פּـاـωــہ ایלּ بـפּــב ڪً مرבایے ᓆــבیمҐ פֿــפּـب بـפּــבن. 
یاـבҐ رᓅ بگҐ چـہ تـפּــᓆـعے בارے از בـפֿـترے ڪً از اعتماـבش ωــפּ اـωـتـᓅـاـבـہ شـבه؟؟؟
ωـلامتے בـפֿـترا ڪً مرב بـפּــבنـפּ بیشتر از פֿـیلے مرבا 
פּـلے همیشـہ بایـב ωـڪًــפּـت ڪًـنن! 
بازҐ یاـבت نره:ـבـפֿـترها ᓅـریاـב نمیزننـב! 
هـــر کارے کردیم پـــشت سرمون حرف زدن...⇣
⇣هــــر شکلی شدیم پـــشت سرمون حرف زدن... خودمونــے شدیم... گفتن جلفـہ ♨
⇣ســـر سنگین شدیم ... گفتن مغروره
تا خندیدیم... گفتن سبکہ 
⇣تا اخم کردیم... گفتن خودشو میگیره
ساده شدیم ... گفتن احمقہ♨ 
⇣تحویل نـــگرفتیم... گفتن خودشیفته س
⇣خاکی شدیم... گفتن داره آمار میده
وقتــے حرف زدن و جوابشونو دادیم... گفتن دیدی حق با ماست لجش گرفتہ ♨
⇣وقتــے حرف زدن جوابشونو نــــدادیم... گفتـــن دیدی حــــق با ماست لال شده♨
⇤⇣هـــرجور شدیم این جماعت بیکار یــہ چیزے گفتن...
ایـــن مردم هیچ وقت 
احـــترام گذاشتن بــہ عقاید همو یاد نمیگیرن...♨
⚡پــس براے خودت زندگــے کــــن⚡
